Afgelopen zondag kwam het gesprek bij de koffie na de kerkdienst op het ongebruikelijke onderwerp ‘Rij van Fibonacci’. Nu is dat inderdaad niet meteen een onderwerp waar je met elkaar over praat na een preek, maar zo zie je maar, hoe gemakkelijk en snel de gedachten kunnen afdwalen in het leven.

Hoe zit dat nu eigenlijk met die Rij van Fibonacci, was de - niet geheel niet voor de hand liggende - vraag. 

Het zou natuurlijk buitengewoon flauw zijn om te verwijzen naar mijn nog niet uitgegeven boek ‘Phi - hoe (niet) te rekenen’, dat is geïnspireerd door (een artikel over) de Rij van Fibonacci, waarin ik alles haarfijn uitleg. Ontegenzeggelijk nog buitengewoner flauw zou...

Lees meer en reageer.

Soms vind ik het jammer dat ik op school niet beter heb opgelet. Waarschuwingen van docenten sloeg ik, zoals de meeste leerlingen, eigenwijs in de wind. Te druk had ik het om op mijn eigen manier de tijd door te komen en naar de docenten luisteren had daarbij niet altijd de hoogste prioriteit. Nu besef ik hoe dom dat was. Gewapend met wat meer feitenkennis had ik waarschijnlijk wel geweten wat te denken van de kwestie. Op televisie geeft de topman van Philips zichzelf een schouderklopje door te verkondigen dat het bedrijf in 2020 CO2-neutraal zal zijn. Ik vraag me af of dat veel zegt. Misschien maakt het helemaal niet zoveel uit dat een bedrijf de uitstoot compenseert door op andere terre...

Lees meer en reageer.

Gisteren was het dan zover: de boekpresentatie. Maandenlang had ik ernaartoe geleefd en vooral de dagen ervoor waren echt heel, heel spannend. Gelukkig had ik mijn zoon aan mijn zijde, die de middag met een luchtige introductie opende en een paar leuke grappen maakte om de spanning wat te breken.

Vrijwel al mijn vrienden en kennissen waren gekomen, ondanks het warme weer, waar ze toch waarschijnlijk liever lekker op een terrasje hadden gezeten of naar het strand waren gegaan. Goed hoor en lief. Ik bedank iedereen daarvoor uit de grond van mijn hart. Dankzij jullie allemaal was het een groot succes en alle boeken die ik had ingekocht waren na afloop verkocht. Een voorspoedig begin du...

Lees meer en reageer.

„Een dozijn van dol

blije huismusjes plonsen

er lustig op los.”

„’t Vrolijk gespat en

het af en aan gefladder

is een fraai taf‘reel.“

„Het is ook fijn naar

hun gekwebbel te luis‘tren

in de haagstruiken.“

„Vaak gaat‘t er wel wat

heftig aan toe maar ‘t stopt plots

als men er langs gaat.“�...

Lees meer en reageer.

Hier onder deel ik een herinnering, waar ik pas veel later woorden aan kon geven. De bundel : ''zwijgen helpt niet'' is voortgekomen aan meer van zulke herinneringen waar pas jaren later woorden aan gegeven zijn. Het motto: ''zwijgen helpt niet'' blijft van kracht.

21 september 1981 de eerste dag van de herfst.In plaats van schoolboeken zat in mijn tas, wat schoon ondergoed. Ik fietste wel naar school en wist tamelijk zeker, ik fiets niet meer terug. Die bewuste dag de eerste van de herfst was geen impulsieve daad. 21 september 1981 was ik zestien jaar drie maanden en één week precies. Ik wilde graag vrijuit leven al wist ik niet w...

Lees meer en reageer.